แนะนำสายพันธุ์หมี

หมีน่ารักๆๆๆ มาแล้วจ้า

( ดูดีๆ นะ ว่าหน้าตาเหมือนใคร )

“หมี” สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ยืนและเดินด้วยขาหลังได้ ประสาทการดมกลิ่นจะดีกว่าประสาทตาและหู กินพืชและสัตว์ ซึ่งในโลกนี้มีหมีที่มีชื่อเสียงโด่งดังและเป็นที่รู้จักประมาณ 8 ชนิด ในประเทศไทยเองมี 2 ชนิด ได้แก่ หมีควายและหมีหมา“หมีควาย” (Asiatic black bear)มีขนยาวหยาบอันโดดเด่นพร้อมด้วยสัญลักษณ์รูปพระจันทร์เสี้ยวที่ใต้คอ ส่วน “หมีหมา”(sun bear)คือหมีขนาดเล็กที่สุด ที่อาศัยอยู่ในป่าที่ลุ่มแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แม้ว่าจะแตกต่างในรูปลักษณ์ แต่หมีหมานั้นกลับมีลักษณะที่คล้ายคลึงกับหมีสายพันธุ์์อื่นๆ หลายประการเช่น เมื่อหมีเดิน ส้นเท้าและปลายเท้าจะสัมผัสพื้นทั้งคู่ พวกมันเดินตรงได้ด้วยขาหลังเพื่อคอยมองอันตราย มองหาอาหารและต่อสู้ ซึ่งหมีทุกตัวจะว่ายน้ำได้
หมีแต่ละสายพันธุ์ทั่วโลกจะถูกความหลากหลายของภูมิประเทศเป็นตัวกำหนดลักษณะหน้าตารูปร่าง “หมีขั้วโลก” (polar bear) คือหนึ่งในบรรดาสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ที่สุดบนผืนแผ่นดิน มันมีความสูงประมาณ 3 เมตร มีขนที่ดูดซับความร้อนและใช้ชีวิตอยู่ในบริเวณอาร์คติคเซอร์เคิล เพียงแห่งเดียวเท่านั้น ส่วน“หมีสีน้ำตาล” หรือ “หมีกริซลี่” (grizzly bear) นั้นพวกมันจะใช้ชีวิตอยู่ในบริเวณอุณหภูมิที่อบอุ่นกว่าหมีขั้วโลก เช่นในแถบยุโรปและอเมริกาเหนือ แต่หมีที่อาศัยอยู่มากในอเมริกาเหนือและมีจำนวนมากที่สุดในโลกคือ “หมีดำ” (black bear)และ“หมีสเปคตาเคิ้ล” (spectacled bear) คือนักปีนต้นไม้ในป่าที่หนาทึบแห่งอเมริกาใต้“หมีสโลธ” (sloth bear) มีถิ่นกำเนิดและอาศัยในประเทศอินเดียและศรีลังกา และสุดท้ายคือ“แพนด้ายักษ์” (giant panda) ที่กินต้นไผ่เป็นอาหารหลักของประเทศจีน หมีทุกตัวมีประสาทที่เฉียบคม ประสาทการดมกลิ่นนั้นอาจเทียบได้กับสุนัขล่าเนื้อ แม้ว่าหูของพวกมันจะมีขนาดเล็ก แต่พวกมันก็มีประสาทการฟังที่ชัดเจน หมีบางตัวสามารถแยกแยะระหว่างลูกเบอรี่สุกและไม่สุกได้ ริมฝีปากของหมีส่วนใหญ่จะแยกออกมาไม่ติดกับเหงือก ซึ่งยืดหยุ่นมากพอที่จะงับและเด็ดผลไม้ลูกเล็กๆ ได้ หมีบางตัวสามารถปอกเปลือกองุ่นได้ด้วยริมฝีปาก และหมีทุกตัวจะมีกรงเล็บที่หดไม่ได้ ในบางสายพันธุ์อาจมีความยาวถึง 6 นิ้วเลยทีเดียว หมีแต่ละชนิดนั้นมีจุดเด่นและพฤติกรรมแตกต่างกันมาก อย่างหมีสีน้ำตาล มันเป็นนักล่าที่ว่องไวด้วยความเร็วกว่า 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และกินเนื้อเป็นอาหาร ส่วนอาหารของ“หมีสเปคตาเคิ้ล”นั้นเป็นผักถึง 80 เปอร์เซ็นต์ แหล่งอาหารที่โปรดปรานคือกล้วยไม้ป่า ทำให้หมีชนิดนี้ต้องใช้พละกำลังและทักษะในการปีนเพื่อนำลงมาที่พื้นเพื่อที่มันจะได้ลิ้มรสชาติของกล้วยไม้ป่า “ปลวก” เป็นอาหารที่โปรดปรานของ “หมีสโลธ” มันจะใช้กรงเล็บที่ยาวเพื่อขุดคุ้ยหาและเมื่อขุดลงไปถึงรัง มันจะใช้ริมฝีปากเป่าฝุ่นออกไป จากนั้นก็ปิดรูจมูกแล้วเริ่มดูดกินปลวกเสียงดัง“หมีดำ” จะกินเนื้อเป็นบางโอกาส เพราะอาหารหลักของมันคือผลไม้ ถั่ว และแมลง แต่อาหารเหล่านี้มีคุณค่าน้อยกว่าเนื้อและใช้เวลามากในการเก็บ ทำให้เจ้าหมีต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการหากิน ส่วนโซปเบอรี่ (Soapberries) เป็นอาหารจานโปรดของหมีดำอเมริกัน พวกมันจะเลือกเอาแต่เฉพาะผลและหลีกเลี่ยงใบที่มีคุณค่าน้อย สายพันธุ์หมีที่เก่าแก่ที่สุดในปัจจุบันคือ แพนด้ายักษ์ มันเป็นหนึ่งในบรรดาสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ซึ่งผิดกับ “หมีดำอเมริกัน” มันเป็นหมีที่เอาตัวรอดได้ดีที่สุดจนถึงทุกวันนี้ด้วยประชากรที่มากถึง750,000 ตัว แต่จำนวนของ “หมีสีน้ำตาล” กลับลดลงอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงแค่ 150,000ตัว เท่านั้น และยังไม่มีการประเมินที่แม่นยำสำหรับ ”หมีควาย” ส่วน “หมีขั้วโลก” ตอนนี้มีจำนวนประมาณ 40,000 ตัว ส่วน“แพนด้ายักษ์” ใกล้จะสูญพันธุ์มากกว่าหมีสายพันธุ์อื่น แต่ “หมีสเปคตาเคิ้ล” มีอยู่ไม่ถึง2,000 ตัว สำหรับ “หมีสโลธ” มีประมาณ 1,000 – 10,000 ตัว และ”หมีหมา”นั้นไม่มีใครรู้จำนวนแน่ชัด ตอนนี้หมีทุกสายพันธุ์จะต้องเร่งขีดความสามารถในการปรับตัว ที่นำพาพวกมันมาให้ไกลกว่านี้เพื่อที่จะทำให้สายพันธุ์ของพวกมันยังคงมีชีวิตรอดอยู่ต่อไป

ขอขอบคุณ

http://pirun.ku.ac.th/~b4708295/polar.html