แนะนำสายพันธุ์ไก่

คราวนี้มาดูสายพันธุ์สัตว์ที่ชื่อเดียวกับเจ้าของบล็อคเลยค่ะ

ปัจจุบันไก่พื้นเมืองมีหลากหลายสายพันธุ์ เช่น ไก่แจ้ ไก่อู ไก่ตะเภา ไก่เบตง และไก่ชน ส่วนใหญ่และไก่พื้นเมืองจะเป็นสายพันธุ์ไก่ชนสังเกตได้จากแม่ไก่จะมีขนดำหน้าดำ และแข้งดำ หงอนหิน แต่จะมีแม่พันธุ์บางส่วนที่มีสีเทา สีทอง แต่หงอนก็ยังเป็นหงอนหิน ซึ่งเป็นลักษณะหงอนของไก่ชน เหตุที่เกษตรกรนิยมเลี้ยงไก่พื้นเมืองพันธุ์ไก่ชน เพราะว่าไก่ชนมีรูปร่างใหญ่และยาว เจริญเติบโตดี และแม่พันธุ์ก็ไข่ดก เนื่องจากนักผสมพันธุ์ไก่ชนได้คัดเลือกลักษณะดีเด่นไว้อย่างต่อเนื่องนับร้อยปีมาแล้วเกษตกร เพื่อนบ้านจะขอซื้อขอยืมหรือขอไปขยายพันธุ์มากกว่าไก่พันธุ์อื่นๆ กรมปศุสัตว์ได้ทำการวิจัยผสมพันธุ์คัดพันธุ์ไก่พื้นเมืองมาตั้งแต่ ปีพ.ศ.2532 โดยเริ่มจากสายพันธุ์ไก่ชน จาก 17 จังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แต่การปรับปรุงพันธุ์ไม่ได้เน้นในด้านการชนเก่ง แต่เน้นในด้านการเจริญเติบโต และไข่ดก เพื่อให้สามารถขยายพันธุ์ได้รวดเร็ว สำหรับไก่ชนไทยแท้สีขนแยกได้หลากหลาย ถึง 17 สีขน เช่น เหลืองหางขาว ประดู่หางดำ เหลืองเลา ประดู่เลา แสมดำ เป็นต้น

ตัวอย่าง
สายพันธุ์เหลืองหางขาว เป็นสายพันธุ์ไก่ชน มีลักษณะ เด่นๆ คือ

- ปากสีขาวอมเหลือง หรือสีงาช้าง ปากสั้น อวบใหญ่คล้ายปากนกแก้ว และมีร่องน้ำชัดเจน กลางปากนูนเป็นสันข้างๆ เป็นร่องน้ำ

- ตาเป็นตาเหยี่ยว หัวตาแหลม ตาดำคว่ำ ตาดำเล็กและรี รอบๆ ตาตำสีขาวอมเหลือง

- หงอนหิน ด้านบนของหงอนบางเรียบ ปลายหงอนยาวเลยตา โคนหงอนโค้งติดกับศรีษะ

- ตุ้มหูสีแดงเดียวกับหงอนเล็ก ไม่หย่อนยานรัดกับใบหน้า เหนียงเล็กรัดติดคาง

- รูปใบหน้าแหลมยาว มีเนื้อแน่น ผิวหน้าเรียบเป็นมันกะโหลกศรีษะหนายาว

- ลักษณะลำตัวอกแน่น กลม มีเนื้อเต็ม กระดูกอกยาวตรง หลังเป็นแผ่นกว้างมีกล้ามเนื้อมาก

- หลังเรียบตรงไม่โค้งนูน ไหล่กว้างยกตั้งตรง คอใหญ่ กระดูกคอถึ่ ปั้นขาใหญ่ กล้ามเนื้อมาก เนื้อแน่น แข็งแรง ผิวหนังขาวอมเหลือง ขาวอมแดง

- สีขนลำตัวดำมีขาวแซมบ้างที่หัว หัวปีก ข้อขา สร้อยคอเหลืองชัดเจน ยาวประบ่า

- สร้อยหลังเป็นสีเดียวกับสร้อยคอเรียงกันเต็มแผ่นหลัง เริ่มจากโคนคอถึงโคนหาง เส้นขนละเอียดยาวเป็นระย้า สร้อยปีกสีเดียวกับสร้อยคอเรียงกันแน่นเต็มบริเวณหัวปีกถึงปีกชัย

- ขนหางกะลวยมีสีขาวพุ่มออกยาว เห็นเด่นชัดยิ่งขาวและยาวมากยิ่งดี ขนหางควรพุ่งตรงและยาว ปลายโค้งตกลงเล็กน้อย

- ขาแข้งมีเดือยขาวอมเหลืองสีเดียวกับปาก เกล็ดแข็งแน่นหนาเรียบ เดือยใหญ่แข็งแรง นิ้วยาว เล็บสีขาวอมเหลือง ไม่มีสีดำปน

- เพศเมียลำตัวสีดำ ปาก แข้ง หงอน และใบหน้าสีเดียวกับไก่เพศผู้

ขอขอบคุณ

http://www.dld.go.th/service/webeggs/natityle.html

ยีราฟ

คราวนี้มาดูสัตว์ที่สูงที่สุดนะจ๊ะ ทายสิตัวอะไร

ยีราฟเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มีความสูงที่สุดสามารถวัดได้ถึง 6 เมตร ทั้ง 2 เพศ จะมี 2 เขา

ลักษณะของจุดหรือลายที่ลำตัวคล้ายกับเส้นลายมือของคนที่ช่วยให้เราจดจำได้ว่าเป็นสัตว์ตัวใด การหากินจะปะปนอยู่กับสัตว์ตัวอื่นๆ เช่น พวกม้าลาย นกกระจอกเทศ และแอนตีโลป

ศัตรูสำคัญของยีราฟคือ เสือ เสือดาว และสิงโต

การป้องกันตัวจะใช้หัวเหวี่ยงและใช้เท้าเตะ

ยีราฟมีเฉพาะในทวีปแอฟริกาแถบทุ่งหญ้าสะวันนาทางตอนใต้ของทะเลทรายซาฮาร่าตั้งแต่ไนจีเรียไปจนจดแม่น้ำออเร้นจ์ เป็นสัตว์บกที่สูงที่สุด มีคอยาวมาก มีเขาทั้งในตัวผู้และตัวเมีย ไม่ผลัดเขา เขามีขนปกคลุมอยู่ หนังมีขนสั้นสีน้ำตาล มีลายขาวแปลกตา ปากและลิ้นยาว ใช้ริมฝีปากและลิ้นม้วนจับใบไม้ได้ มีเต้านม 4 เต้า สามารถส่งเสียงร้องได้ มีหลายพันธุ์ที่ชอบอาศัยอยู่ทุ่งกว้างรวมกันเป็ยฝูง และหากินร่วมกับสัตว์อื่น เช่น พวกม้าลาย นกกระจอกเทศ พวกแอนตีโลป พวกนี้จะคอยช่วยระวังภัยให้ มันชอบเล็มกินใบไม้อ่อนๆ และตาอ่อนที่เพิ่งแตดกิ่งออกมา เวลาก้มลงกินน้ำจะถ่างขาหน้าแยกออกจากกันเพื่อช่วยรับน้ำหนักตัว ปกติมักไม่กินหญ้าเพราะก้มลงกินลำบาก ตัวผู้มีการต่อสู้กันในฤดูผสมพันธุ์ การผสมพันธุ์เริ่มได้เมื่ออายุราว 3 ปีต่อครั้ง ตั้งท้องนาน 420 - 468 วัน ตกลูกครั้งละ 1 ตัว ลูกหย่านมเมื่ออายุ 10 เดือน เป็นสัดทุก 14 วัน แต่ละครั้งเป็นอยู่นาน 24 ชั่วโมง อายุประมาณ 20 - 30 ปี ยีราฟชอบใบไม้ เช่ยใบประดู่ ใบอินทรีย์ ใบนกยูง ใบหูกวาง ใบขนุน ใบตองเป็นอาหาร

ขอขอบคุณ

http://std.kku.ac.th/

แนะนำสัตว์ตัวจิ๋ว ( เม่นแคระ )

เม่นแคระน่ารักๆๆๆมาแล้วจ้า

ดูแต่สัตว์ใหญ่ มาดูสัตว์เล็กกันบ้างนะ

เม่นแคระหรือเม่นจิ๋ว ถิ่นกำเนิดดั่งเดมอยู่ในเขตร้อนใกล้เส้นศูนย์สูตร เป็นสัตว์ที่หากินในเวลากลางคืน ชอบเดินหากินไส้เดือน หนอน มดและแมลงต่างๆ ส่วนในตอนกลางวันมักหลบนอนตามโพรงไม้หรืออุโมงค์ดินที่ขุดขึ้นมาเอง มีนิสัยรักสงบ รักสันโดษ เวลาตกใจ มักม้วนตัวเป็นก้อนกลม คล้ายลูกบอลหนาม หนามของเม่นแคระไม่ได้แหลมคมมากที่สำคัญ เม่นแคระหรือเม่นชนิดไหนในโลกนี้ ไม่สามารถสลัดขนที่หลังได้

ปัจจุบันมีการเพาะขยายพันธุ์ เพื่อการเป็นสัตว์เลี้ยงกันอย่างแพร่หลาย ทำให้เม่นแคระที่เกิดในกรงเลี้ยง นิสัยบางอย่างของสัตว์ป่าก็จะขาดหายไป เช่น เม่นแคระบางตัวก็กินอาหารในเวลากลางวัน ชอบวิ่งวงล้อคล้ายกับหนูแฮมสเตอร์ ชอบอาบน้ำอุ่น ชอบให้คนจับอุ้มเล่น เวลาตกใจไม่ทำตัวกลม เป็นลูกบอลหนาม แต่ทว่ากลับวิ่งหนีแทน

ขอขอบคุณ

http://brightlives.th.88db.com/

แนะนำสายพันธุ์หมี

หมีน่ารักๆๆๆ มาแล้วจ้า

( ดูดีๆ นะ ว่าหน้าตาเหมือนใคร )

“หมี” สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ยืนและเดินด้วยขาหลังได้ ประสาทการดมกลิ่นจะดีกว่าประสาทตาและหู กินพืชและสัตว์ ซึ่งในโลกนี้มีหมีที่มีชื่อเสียงโด่งดังและเป็นที่รู้จักประมาณ 8 ชนิด ในประเทศไทยเองมี 2 ชนิด ได้แก่ หมีควายและหมีหมา“หมีควาย” (Asiatic black bear)มีขนยาวหยาบอันโดดเด่นพร้อมด้วยสัญลักษณ์รูปพระจันทร์เสี้ยวที่ใต้คอ ส่วน “หมีหมา”(sun bear)คือหมีขนาดเล็กที่สุด ที่อาศัยอยู่ในป่าที่ลุ่มแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แม้ว่าจะแตกต่างในรูปลักษณ์ แต่หมีหมานั้นกลับมีลักษณะที่คล้ายคลึงกับหมีสายพันธุ์์อื่นๆ หลายประการเช่น เมื่อหมีเดิน ส้นเท้าและปลายเท้าจะสัมผัสพื้นทั้งคู่ พวกมันเดินตรงได้ด้วยขาหลังเพื่อคอยมองอันตราย มองหาอาหารและต่อสู้ ซึ่งหมีทุกตัวจะว่ายน้ำได้
หมีแต่ละสายพันธุ์ทั่วโลกจะถูกความหลากหลายของภูมิประเทศเป็นตัวกำหนดลักษณะหน้าตารูปร่าง “หมีขั้วโลก” (polar bear) คือหนึ่งในบรรดาสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ที่สุดบนผืนแผ่นดิน มันมีความสูงประมาณ 3 เมตร มีขนที่ดูดซับความร้อนและใช้ชีวิตอยู่ในบริเวณอาร์คติคเซอร์เคิล เพียงแห่งเดียวเท่านั้น ส่วน“หมีสีน้ำตาล” หรือ “หมีกริซลี่” (grizzly bear) นั้นพวกมันจะใช้ชีวิตอยู่ในบริเวณอุณหภูมิที่อบอุ่นกว่าหมีขั้วโลก เช่นในแถบยุโรปและอเมริกาเหนือ แต่หมีที่อาศัยอยู่มากในอเมริกาเหนือและมีจำนวนมากที่สุดในโลกคือ “หมีดำ” (black bear)และ“หมีสเปคตาเคิ้ล” (spectacled bear) คือนักปีนต้นไม้ในป่าที่หนาทึบแห่งอเมริกาใต้“หมีสโลธ” (sloth bear) มีถิ่นกำเนิดและอาศัยในประเทศอินเดียและศรีลังกา และสุดท้ายคือ“แพนด้ายักษ์” (giant panda) ที่กินต้นไผ่เป็นอาหารหลักของประเทศจีน หมีทุกตัวมีประสาทที่เฉียบคม ประสาทการดมกลิ่นนั้นอาจเทียบได้กับสุนัขล่าเนื้อ แม้ว่าหูของพวกมันจะมีขนาดเล็ก แต่พวกมันก็มีประสาทการฟังที่ชัดเจน หมีบางตัวสามารถแยกแยะระหว่างลูกเบอรี่สุกและไม่สุกได้ ริมฝีปากของหมีส่วนใหญ่จะแยกออกมาไม่ติดกับเหงือก ซึ่งยืดหยุ่นมากพอที่จะงับและเด็ดผลไม้ลูกเล็กๆ ได้ หมีบางตัวสามารถปอกเปลือกองุ่นได้ด้วยริมฝีปาก และหมีทุกตัวจะมีกรงเล็บที่หดไม่ได้ ในบางสายพันธุ์อาจมีความยาวถึง 6 นิ้วเลยทีเดียว หมีแต่ละชนิดนั้นมีจุดเด่นและพฤติกรรมแตกต่างกันมาก อย่างหมีสีน้ำตาล มันเป็นนักล่าที่ว่องไวด้วยความเร็วกว่า 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และกินเนื้อเป็นอาหาร ส่วนอาหารของ“หมีสเปคตาเคิ้ล”นั้นเป็นผักถึง 80 เปอร์เซ็นต์ แหล่งอาหารที่โปรดปรานคือกล้วยไม้ป่า ทำให้หมีชนิดนี้ต้องใช้พละกำลังและทักษะในการปีนเพื่อนำลงมาที่พื้นเพื่อที่มันจะได้ลิ้มรสชาติของกล้วยไม้ป่า “ปลวก” เป็นอาหารที่โปรดปรานของ “หมีสโลธ” มันจะใช้กรงเล็บที่ยาวเพื่อขุดคุ้ยหาและเมื่อขุดลงไปถึงรัง มันจะใช้ริมฝีปากเป่าฝุ่นออกไป จากนั้นก็ปิดรูจมูกแล้วเริ่มดูดกินปลวกเสียงดัง“หมีดำ” จะกินเนื้อเป็นบางโอกาส เพราะอาหารหลักของมันคือผลไม้ ถั่ว และแมลง แต่อาหารเหล่านี้มีคุณค่าน้อยกว่าเนื้อและใช้เวลามากในการเก็บ ทำให้เจ้าหมีต้องใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการหากิน ส่วนโซปเบอรี่ (Soapberries) เป็นอาหารจานโปรดของหมีดำอเมริกัน พวกมันจะเลือกเอาแต่เฉพาะผลและหลีกเลี่ยงใบที่มีคุณค่าน้อย สายพันธุ์หมีที่เก่าแก่ที่สุดในปัจจุบันคือ แพนด้ายักษ์ มันเป็นหนึ่งในบรรดาสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ซึ่งผิดกับ “หมีดำอเมริกัน” มันเป็นหมีที่เอาตัวรอดได้ดีที่สุดจนถึงทุกวันนี้ด้วยประชากรที่มากถึง750,000 ตัว แต่จำนวนของ “หมีสีน้ำตาล” กลับลดลงอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงแค่ 150,000ตัว เท่านั้น และยังไม่มีการประเมินที่แม่นยำสำหรับ ”หมีควาย” ส่วน “หมีขั้วโลก” ตอนนี้มีจำนวนประมาณ 40,000 ตัว ส่วน“แพนด้ายักษ์” ใกล้จะสูญพันธุ์มากกว่าหมีสายพันธุ์อื่น แต่ “หมีสเปคตาเคิ้ล” มีอยู่ไม่ถึง2,000 ตัว สำหรับ “หมีสโลธ” มีประมาณ 1,000 – 10,000 ตัว และ”หมีหมา”นั้นไม่มีใครรู้จำนวนแน่ชัด ตอนนี้หมีทุกสายพันธุ์จะต้องเร่งขีดความสามารถในการปรับตัว ที่นำพาพวกมันมาให้ไกลกว่านี้เพื่อที่จะทำให้สายพันธุ์ของพวกมันยังคงมีชีวิตรอดอยู่ต่อไป

ขอขอบคุณ

http://pirun.ku.ac.th/~b4708295/polar.html

แนะนำเสือชีตาห์

มารู้จักเสือชีตาห์กันเถอะ

เสือชีตาห์ (Cheetah ) เป็นแมวชนิดหนึ่ง เนื่องจากมันสามารถครางได้ แต่รูปร่างภายนอก ทำให้คนส่วนใหญ่เรียกว่า เสือชีตาห์ เลือชีตาห์มีที่อยู่อาศัยในทุ่งหญ้าสะวันนา เป็นสัตว์ที่วิ่งได้เร็วมาก วิ่งได้เร็วประมาณ 110-120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง จัดเป็นสัตว์บกที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก เป็นผลมากจากความสามารถในการโค้งงอของกระดูกสันหลังในการเคลื่อนที่ และเมื่อพุ่งตัวกระดูกสันหลังจะเหยียดออก ปัจจุบันเสือชีตาห์ลดจำนวนลงในทวีปเอเชียเหลืออยู่แค่ในอิหร่านไม่เกิน 20 ตัว ส่วนในอาฟริกาประมาณการว่าเหลืออยู่ราว 4,000 ตัวเท่านั้น

เสือชีตาห์ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Acinonyx jubatus และจัดเป็นสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์เดียวเท่านั้นที่อยู่ในสกุล Acinonyx

ขอขอบคุณ

http://th.wikipedia.org

สายพันธุ์กระรอก

กระรอกที่น่ารักมาแล้ว

กระรอกเผือก

กระรอกสีครีมตาดำ ภาษาชาวบ้านหรือภาษาท้องถิ่นเรียกกันติดปากว่ากระรอกเผือก อยู่ในตระกูลกระรอกหลากสี ตอนเล็กๆ กระรอกสายพันธุ์นี้จะมีสีชมพูทั้งตัวจนอายุ 1.5 เดือน ลำตัวมีสีขาวครีมอมชมพู เมื่อโตเต็มที่ขนจะเป็นสีขาวครีมตลอดทั้งตัว อาจมีสีดำแซมปลายขนเล็กน้อย แต่ไม่เห็นเป็นสีเทาตลอดตัว ขนที่หางด้านในเป็นสีน้ำตาลอมชมพู เมื่อโตเต็มที่ผลัดขนปีละ 1-2 ครั้ง ช่วงผลัดขนจะเป็นขนสีดำแซมที่ปลายขนตลอดตัวจะผลัดขน 1 ปีประมาณ 4-5 เดือน ซึ่งแล้วแต่ความสมบูรณ์ของกระรอก ขนาดโตเต็มที่ เพศเมียวัดจากปลายจมูก-โคนหาง 8-10 นิ้ว เพศผู้ 10-12 นิ้ว

กระรอกสวน

กระรอกสวนหรือกระรอกบ้าน พบได้ทั่วไปตามต้นไม้แถบภาคกลาง ลำตัวจะมีสีน้ำตาล เมื่อโตเต็มที่หางฟูเป็นพวง เชื่องกับคนง่าย ขนาดโตเต็มที่ วัดจากปลายจมูก-โคนหาง 5-6 นิ้ว ทั้งเพศผู้และเพศเมียขนาดไม่ต่างกันมากนัก

ขอขอบคุณ

http://www.nubpetshop.com

http://www.pantown.com

สายพันธุ์ปลาทอง

ปลาทองน่ารักๆๆๆ มาแล้วจ้าาาาาาาาาาาาาา

ปลาทองออแรนดา แหล่งกำเนิดมาจากประเทศจีน

ปลาทองออแรนดาเป็นปลาที่มีช่วงลำตัวยาว ครีบทุกครีบยาว โดยเฉพาะครีบหาง เป็นครีบที่ยาว เป็นพวง สวยงามบริเวณหัวอาจจะมีวุ้นหรือไม่มีก็ได้ เป็นปลาที่สามารถเจริญเติบโต มีขนาดใหญ่กว่าปลาทองชนิดอื่น ปลาชนิดนี้เลี้ยงง่ายเป็นที่รู้จักกันทั่วไป กินอาหารจำพวกลูกน้ำ,ไร,อาหารเม็ด สามารถเลี้ยงรวมกับปลาทองชนิดอื่นได้





ปลาทองเกล็ดแก้ว แหล่งกำเนิดมาจากประเทศจีน



ปลาทองเกล็ดแก้วมีลักษณะเด่นที่มีลำตัว สั้นป้อม ส่วนมากจะกลม เกล็ดจะหนานูนขึ้น แตกต่างจากปลาทองพันธุ์อื่นๆ ตรงส่วนหัวอาจจะมีหรือไม่มีวุ้นก็ได้ ปลาทองชนิดนี้เป็นปลาทองที่ต้องการการเอาใจใส่เป็นพิเศษ เพราะเป็นปลาที่ค่อนข้างบอบบาง กินอาหารง่าย ไม่ควรเลี้ยงรวมกับปลาชนิดอื่น

ขอขอบคุณ

http://www.ecarddesignanimation.com